Það sem mér dettur í hug
Eins og margir vita, sem mig þekkja, þá fæ ég oft skyndihugdettur og framkvæmi þær. Ég gerði það í gær.
Ég nefndi það um daginn að ég væri að prófa spónarköggla. Jæja, þeir komu svona líka vel út að ég ákvað að fjárfesta í þeim. Síðan mætti ég í Líflandi, galvösk, með kerru að kaupa 100 poka af spónarkögglum. Þegar ég síðan sá hvað þeir tóku lítið pláss og staðfesti að þetta væri bara hausttilboð og ég fengi ekki spónarköggla á þessu hagstæða verði seinna í vetur, tók ég eina skyndiákvörðun. Ég hringdi snarlega í fjölskyldubankann (mömmu) og athugaði hvort ég gæti fengið lánaðan 100þús. kall fram að áramótum. Það var samþykkt og ég keypti 200 poka af spónarkögglum. Þetta eru vissulega hagstæð kaup. Pakkningin af öðrum undirburði kostar um 1.400kr núna og hingað til hefur hann bara hækkað eftir því sem líður á veturinn. Þannig að í heildina hef ég sennilega sparað mér hátt í 80þús. krónur. Ég hins vegar áttað mig ekki á því fyrr en ég fór að bera pokana inn í hesthús að ég hafði verið að kaupa rúm þrjú TONN af kögglum sem ég þurfti snarlega að bera inn því ég þurfti að fara þrjár ferðir með kerruna. Síðasta hlassið setti ég svo beint upp á geymsluloftið mitt, þar sem allur undirburðurinn á reyndar að geymast. Ég var því nokkuð vel þreytt þegar ég kom heim í gærkvöldi. Í dag hélt ég svo áfram að selflytja pokana upp á loft. Er búin að koma meirihlutanum upp, kem pínu meira, og þá verður ekki mikið sem þarf að geymast annars staðar í hesthúsinu.
Ég hef líka verið ótrúlega dugleg að ríða út og það eru bara tveir dagar sem ég hef ekki farið á bak vegna veðurs. Nokkuð vel af sér vikið miðað við veðráttuna undan farið. Röskva er bara að sýna ótrúlega framfarir. Hún er kannski ekki bara pylsuefni eftir allt saman en það er ekki komin endaleg niðurstaða í því máli. Ég var hins eiginlega búin að gleyma hvað mér finnst gaman að fara á Grímu. Já, það gengur bara allt þokkalega.