Fjarlægðin gerir fjöllin blá, mennina mikla og Röskvu að gæðingsefni
En fjöllin eru ekki blá og Röskva er ekki gæðingsefni.
Ég fór með Röskvu aftur út í gerði í gær og lét hana hlaupa lausa. Það voru ekki mikil tilþrif í gangi og engar skvettur. Svo í dag lagði ég á dömuna, fór út í gerði og fór á bak. Það gerðist mjög lítið. Hún hlýddi og fór upp á brokk en var fljót að skella sér á lullið með mig á baki. Ég ákvað því að fara út úr gerðinu og fara í stuttan reiðtúr. Hvað var ég að hugsa? Hún fór á brokk en var mjög fljót að skella sér á lullið. Ég reyndi að setja hana á tölt en eins og alltaf þá reyndi hún að láta hausinn síga niður, taumsambandið eins og að halda í gúmmíkarl, og í lull. Þótt hún sé drullu löt þá er hún samt spennt og þú mátt alltaf eiga von á einhverju hoppi og skoppi. Ég gat ekki beðið eftir að komast af baki og reiðtúrinn var stuttur. Ég er aftur alveg ákveðin í að senda hana í SS og ef ég fer að vera í einhverjum vafa aftur þá skelli ég mér aftur á bak.