Andleg lágdeyða
Svona er þetta bara stundum. Mér líður eins og sprunginni blöðru. Ég held að ég hafi hreinlega sprungið eftir kvennatöltið. Var kannski bara að keyra á einhverju stressi síðustu dagana. Svo núna er búið að vera lítið að gerast í hesthúsinu. Lítið riðið út það er að segja. Það datt skeifa undan Gleði síðasta mánudag og járningamaðurinn hefur verið svo upptekinn að hann steingleymdi þessu og ég hitti ekki á hann fyrr en í kvöld. Svo við hana hefur ekkert verið hægt að gera. Í ljósi andlegs ástands ákvað ég að þetta væri upplagður tími til að gefa Áru viku frí. Ég hef riðið henni mest af öllum í vetur, frá því í lok nóvember. Það er helst Ísold sem er hreyfð. Mér finnst orðið alveg þrælskemmtilegt að fara á hana. Sérstaklega með þyngingar. Ég ætla að láta athuga með að sýna hana. Hún lyftir ekki eins hátt og ég hefði viljað en hún er mjög góð á öllum gangi og flott í höfuðburði. Ég tók mig til og rakaði Dag í dag. Hann var svo loðinn og lufsulegur. Ég tók eftir að aðrir í hverfinu hafa heilrakað fullorðin hross þannig að ég yrði ekki ein um það. Var búin að spá í það í nokkurn tíma. Er að hugsa um að raka Gleði líka. Hún klórar sér og klórar til að reyna að losna við lubbann. Hin hrossin eru miklu snyrtilegri enda búin að vera lengur inni og meira gengin úr hárum.
Svo eins og sum ykkar vita þá er í helv... hestamannafélaginu sem getur ekki hætt að hafa stripp á herrakvöldunum. Þetta fer í taugarnar á mér ég er bara ekki í skapi til að vera að standa í þessu. Verst af öllu er að aðal skipulegjandi kvöldsins á stóðhestinn sem mig langar að halda undir og er meira að segja óformlega búin að panta undir. Mig langar samt ekki að borga einhverjum perra peninga. Þannig að nú stangast á löngun og siðferðiskennd. Það leystist samt úr einu stóðhestavandamáli í dag. Ég fékk pláss undir Aðal frá Nýjabæ en ég var eiginlega búin að afskrifa það þar sem ég fékk aldrei neina staðfestingu. Svo Glóey fer undir hann í fyrra gangmáli.
En það er búið að dúkleggja baðið í bústaðnum svo núna þarf að fara að fara að koma upp vask og sturtuklefa. Þá getum við flutt upp í bústað og ég get ekki beðið eftir því að fara að komast upp eftir. Orðinn allt of mikill umgangur hérna í hverfinu. Þoli ekki svona miklar mannaferðir.
Ég er líka komin með mús á framfæri. Dúlli, högninn heima, fann sér músarræfill til að leika sér með. Mér finnst það ekki sniðugt. Alveg hlynt því að dýr séu drepin til matar en það á að gerast hratt, með sem minnstum sársauka og kannski mikilvægast af öllu þá vil ég ekki horfa upp á það. Hann ætlaði ekki að láta ná sér, hann Dúlli, svo ég tók músina, sem var í nettu taugaáfalli, og setti þar sem hún gæti komist í skjól, hún virtist ekki mikið slösuð. Músin var hins vegar alveg farin yfirrum og forðaði sér ekki svo Dúlli var ekki lengi að finna hana aftur. Í þetta sinn tók ég músina inn með mér og setti í box. Ætlunin var að sleppa henni aftur ef hún lifði af nóttina. Hún gerði það og morguninn eftir trítlaði ég aftur út með músina og sleppti henni. En hún virðist ekki hafa verið búin að jafna sig á sjokkinu og stuttu seinna var Dúlli búinn að finna hana aftur. Þannig að ég náði í músinu aftur og tók hana með mér upp í hesthús. Þar setti ég hana í búr sem ég átti frá gamalli tíð og þar er músin enn, í góðu yfirlæti.